Herna, de eerste SHEO van de AEX

Deze column werd eerder gepubliceerd op RTLNieuws365, 

de iPad-applicatie van RTL Nieuws.

Hoeveel Nederlandse vrouwen kunnen zeggen een beursgenoteerd bedrijf aan te sturen? Bedroevend lang was het antwoord: geen één. Tot vorige week, toen de bestuursvoorzitter van PostNL dermate baalde van zijn Raad van Commissarissen dat hij de handdoek in de ring gooide. En daar – het lijkt zo eenvoudig – stond de Koningin Beatrix van de Post paraat om de smoezelige handdoek op te vangen.

De allereerste SHEO – vrouwelijke CEO – van een AEX-bedrijf heet Herna Verhagen. Ze is 45 en blond; jong en sexy genoeg om de cover van de Opzij te sieren, zou ik denken. Had u al van haar gehoord? Vorige zomer was ze de snelste stijger op de lijst van 25 machtigste meisjes in het Hollandsche bedrijfsleven: ManagementScope plantte haar op de derde plaats.

Ze heeft een man en een moestuin. Niet dat ze die vaak ziet: doordeweeks doet ze niets anders dan werken. Dat is niet zielig, want ze zegt van werken te houden, wat ik ook geloof, want ze zegt dingen als: “Mensen zijn mijn eigenlijke passie.”

Aan winkelen heeft Herna een ‘gruwelijke hekel’ (dat stond in een oud artikel uit Volkskrant Magazine). Twee keer per jaar gaat ze daarom naar twee bepaalde winkels waar men haar kent. “Ze weten wat bij mij past en leggen van alles voor me klaar zodat ik snel weer wegkan.”

Is dit wel een vrouw aan het woord?

In 2010 reed Herna een zwarte BMW in de 5-serie. “Eentje met 19-inch banden. Ik hou van grote wielen die de wielkast helemaal opvullen.” (Ben benieuwd wat ze nu rijdt – en wat ze straks rijdt: met een beetje geluk verdient ze binnenkort minstens 2 ton meer dan nu.)

Nou goed, mijn punt is: om een topvrouw te worden, moet je stiekem man zijn. En in géén geval kinderen hebben. Kinderen zijn funest. Al dat gezeur aan je kop, al die aandachttrekkerij – man, zonder kinderen waren we stuk voor stuk allang CEO geworden!

Ja toch?

Ik nam de lijst van ManagementScope erbij om de gezinssituatie van die puissante dames eens flink uit te pluizen. Van alle 25 vallen er 7 af (ik wil geen buitenlanders; ik wil het Nederlandse polderlandschap in al zijn kneuterigheid zien opdoemen naarmate mijn onderzoekje vordert), en dan nog eens 2 van wie ik niet kan achterhalen of ze wel of geen kroost hebben. Dan resten ons 16 topvrouwen, van wie het gros tussen de 51 en de 55 jaar oud is.

Op één bevindt zich Marike van Lier Lels. Meteen raak: lesbisch, no kids.

Ik heb gelijk, ik zeg het je. Allemaal stiekem mannen. Allemaal!

Nou, niet dus. Het is te bizar: 81% van de bazinnetjes blijkt twee of meer kinderen te hebben, en ruim een derde heeft er vier. Ik herhaal: van de zestien topvrouwen zijn er zes die vier kinderen hebben gebaard en opgevoed. Die kinderen zijn nu waarschijnlijk net puber-af.

Stel het je voor, zeg. Vier kinderen, én de op één na machtigste topvrouw van het land (Annemiek Fentener van Vlissingen). Vier kinderen, én toezichthouder bij onder andere Ordina, Delta Lloyd en Heijmans (Pamela Boumeester). Vier kinderen, én tot voor kort CFO van KPN (Carla Smits-Nusteling).

Ik word al moe als ik eraan denk.

En daar zit het probleem, hè. Te veel vrouwen zijn zoals ik. Of, zoals Marike Stellinga het zo helder in haar boek De mythe van het glazen plafond verwoordde: “Nederlandse vrouwen (…) kiezen zelf voor een huisvrouwenbestaan met een baantje voor erbij.”

Vrouwen als Herna Verhagen draaien het om. Die moestuin boeit gewoon niet zo. Aan alle Herna’s van vandaag en morgen: respect, sisters. Respect.