Deze column werd eerder gepubliceerd op RTLNieuws 365,
de iPad-applicatie van RTL Nieuws.
Daarna? Daarna bel je je wederhelft, lijkt me, of je moet vastzitten in een rothuwelijk. Alleen: je werkte bij een meedogenloos bedrijf. Laten we zeggen: een Lehman Brothers. Een geldfabriek, waarvan de ego’s aan de top je niet eens meer een belletje naar vrouwlief gunnen: nog tijdens het ‘let go’-gesprek wordt je BlackBerry gedeactiveerd.
Zo begint Margin Call, een fascinerende film over de val van “een” investeringsbank. ‘Deze voorzorgsmaatregelen lijken misschien als straf bedoeld,’ riedelt de bedrijfsadvocate meteen na het slechte nieuws. ‘U zult begrijpen dat ze de gevoelens van het bedrijf ten opzichte van uw prestaties of uw karakter op geen enkele wijze weerspiegelen.’
‘Pardon?’ weet de kersverse Koos Werkloos uit te brengen.
‘Ze verontschuldigt zich,’ verduidelijkt de straight-out-of-college HR-geit die hem zojuist uit zijn werkkamer heeft geplukt om hem in dit glazen hok te grazen te nemen, ‘voor wat er nu gaat komen.’
She’s apologizing for what’s about to happen.
Die geit, ingehuurd om “the firm” een menselijk gezicht te geven, symboliseert misschien wel de hele kredietcrisis, dacht ik toen ik afgelopen weekend eindelijk Margin Call had gezien, met erachteraan de documentaire Inside Job.
Het schijnt dat de laatste CEO van Lehman Brothers zijn eigen lift had. Die was zo geprogrammeerd dat hij nooit langer dan een paar seconden oog in oog hoefde te komen met zijn werknemers. Hij deed er alles aan om ‘disconnected’ te zijn.
Ontkoppeld. Afgesloten van de buitenwereld.
Zo iemand gaat al snel geloven dat hij God is, dat hij met levens kan spelen. Wat maakt het ook uit? Hij wordt beloond om risico’s te nemen. Grote risico’s. Hoe groter het risico, des te meer geld. Meer. Nog meer. Greed is good. Gestraft wordt hij toch niet. Niemand wordt gestraft.
Niemand, behalve Koos. En de rest van de wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten