Een popperig Goois stadje

Het FotoFestival Naarden zwalkt en zwabbert dat het een lieve lust is. De biënnale krijgt in de Volkskrant van vandaag weliswaar drie sterren, maar na het lezen van de recensie ligt de gevoelstemperatuur toch een ster of twee lager.

Was het anders geweest als de curatoren geen slogan hadden gekozen? ‘Let’s Face It’, luidt die. Prima, toch?

Prima?! Wat dacht je van ‘voorspelbaar’? Van ‘flauw’? Ja hallo, dit is een slogan, dit is niet zomaar iets!

Aldus briest de recensente, al dan niet tussen de regels door.

Bovendien belóóft zo’n slogan iets (nee, ze was nog niet klaar). Naarden insinueert dat het zichzelf in de spiegel durft te kijken, dat het zich niet beter voordoet dan het is – dat het, dat het…  Ach, Naarden, weet je wat? Je bent niet meer dan een ‘popperig Goois stadje’!

Zo raast de recensente verder. ‘Die Hollandse gezelligheid,’ hoor ik haar denken, ‘gat-ver-damme, wat spuug ik erop.’ Was ze maar geboren in Parijs.

Ze keft maar door, tot ze het niet meer trekt – net voor de eindlijn stort ze in. ‘Naarden, houd je hoofd erbij,’ tikt ze met boze slagen, ‘als je tenminste je gezicht niet wilt verliezen.’

Het staat er echt.

‘Naarden,’ interpreteer ik, ‘waag het niet om méér te willen zijn dan popperig en Goois, of ik schrijf je ka-pot.’

Stuk chagrijn.

Ik, beste lezer, heb me gisteren in Naarden echt wel vermaakt. Plaatjes kijken op ongewone locaties, dat vind ik leuk. En niet alleen plaatjes, maar ook mensen, en details.

In de Gele Loods vond ik een raggetje. Een eenzaam raggetje boven een reeks foto’s, een raggetje dat elke luchtstroom dapper weerstaat. Zo mooi. En de Stadhuiszolder! Eerst die trappen beklimmen en dan de zolder in. Kijk naar boven, kijk dan, daar – daar ontwaar je hem, een gigantische driekleur. Ik stel me voor hoe die vlag ooit naar boven is gedragen – met een doel, een zekere trots – om dan onceremonieel tussen de bovenste balken te worden gepropt.

Ach, wij hebben natuurlijk makkelijk praten, u en ik: wij hoeven niet naar een leidraad te zoeken, of een thema, of zelfs een samenhang. Wij hoeven niets, wij zoeken niets – en we vinden zoveel.