maandag 28 november 2011

Shit happens

Als ik niet beter wist, dacht ik dat ik achterlijk was. Dat denk ik sinds ik een kind heb. De imbeciele nieuwsbrieven, tijdschriften en Google Adwords vliegen mij om de oren. Vrouwen die moeder worden, verliezen en passant een IQ-punt of vijftig – dat lijkt de heersende opvatting. Meestal lukt het me die onzin te negeren, maar soms dringt de idiotie zich aan me op.

Bij het opentrekken van een pak Pampers, bijvoorbeeld. Bovenop de luiers trof ik laatst een kaartje aan. Afgeronde hoeken, zes talen: ja hoor, daar gaan we weer.

Lieber Kunde (‘Hello!’, ‘Hej!’), beseft u wel dat deze luiers ‘extra absorbing zones’ bevatten? En heeft u ze al gezien, ‘de vrolijke nieuwe figuren waar u en uw baby veel plezier aan zullen beleven’? NOUVEAUX personnages. ‘Hopelijk vinden jullie het beiden leuk.’

Ik keek en vond een grijnzende koe. Nu heb ik geen problemen met grijnzende koeien – kan mij het schelen. Maar hoezo zijn koe en kornuiten in deze tijden een duur kaartje waard? Een kaartje met afgeronde hoeken nog wel! In zes talen!

Omdat wij moeders dus hartstikke gek zijn. Wij zitten continu met ons hoofd in de zandbak; van de recessie hebben wij nooit gehoord. De hele dag besteden we aan Leuke Dingen. Gehuld in regenboogjurken bezoeken we op doordeweekse dagen hippe breiclub dan wel cupcake bakery. Onze bakfietsen zijn zuurstokroze, mét bloemenpatroon en ding-dong bel. Onze kindertjes verschonen we al K3-zingend. Soms valt de strontlucht niet te harden, maar dan hebben we gelukkig NIEUWE figuren om ons op te kikkeren. Uitroepteken!

Wilde de producent mij echt een lol doen, dan drukte hij iets anders op z’n luiers. Iets wetenswaardigers. Dat een kind van drie in zijn leven al 7.300 luiers besmeurde, dat vrouwen er een halve minuut langer over doen om hun baby te verschonen. Of weet je wat, Mr Pamper? Geef me een luier zonder opdruk. Gewoon, geen poespas maar een luier. Daar zou ik nou eens ‘leuk’ vinden.

4 opmerkingen:

  1. Haha, leuk blog. Ik vreesde even dat je een betoog over de beste pamper had geschreven, maar gelukkig: een scherpe observatie met afgeronde hoeken ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel leuk! Je bent het nog helemaal niet verleerd ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Übergeestig, maar had niet anders verwacht. Zelf heb ik niet zo veel last van lachende koeien, ik vind gewoon alles wat gericht is op moeders te suf voor woorden en heb er een blinde vlek voor ontwikkeld. Ik zie/hoor/lees het gewoon niet meer. Nog erger trouwens dan reclame gericht op moeders, is die op vaders: tenenkrommend!! Daar moet blijkbaar alles stoer en helemaal hip and happening zijn. Echt, wat een armoe.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Erg grappig en (helaas) waar!
    En soms zou ik willen dat ik zo'n gekke cupcakes etende moeder in regenboogjurk was, die blij kon worden van een nieuw plaatje op de luier van mijn kind. Lijkt me een erg ontspannen leventje.

    BeantwoordenVerwijderen