vrijdag 1 juli 2011

Koud-Zuid

‘Chérie! On regarde bien quand on traverse la rue!’

Ik kijk op van mijn delicieuze café au lait. Een moeder in wit mantelpak steekt de straat over, haar dochtertje stevig tegen zich aan gedrukt. Halverwege trekt het meisje – bruin haar, blinkend in de ochtendzon – zich los en rent weg.

‘Marie! Mais où vas-tu? Reviens!’

Op haar witte pumps dribbelt ze haar dochter achterna, langs het terras van Le Pain Quotidien (‘Boulangerie et Table Commune’) – mijn gezichtsveld uit.

Ik neem een hap van m’n yoghurt met verse kiwi en banaan. Wat is fruit lekker als iemand het voor je heeft gesneden en hapklaar voor je heeft neergezet. Wat ben ik lui.

Het is fris, maar warm genoeg om buiten te ontbijten. Hoog boven me krijsen de zwaluwen, en ik ben als een kind in een sprookje. Ik weet niet hoe, maar nadat ik mijn baby naar de crèche had gebracht, bleek ik opeens verzeild in Parijs, in zo’n goddelijk authentiek buurtje.

Heel af en toe tuimelt er een stel toeristen binnen, altijd per ongeluk, en altijd zijn ze verrukt. Oh my god, horen de locals hen zeggen (ze schudden meewarig hun hoofd), this place is so unreal, I wish I lived here.

I live here.

Wie hier niet woont, pist op deze buurt. Amsterdam Oud-Zuid, roepen ze dan. Ze klinken beledigd, maar beledigd heb ik hen niet. Waarom woon je niet in Oost? Veel beter! Amsterdam Oud-Zuid! Ha! Amsterdam Koud-Zuid!

Bah.

Ik hou steeds meer van deze bubbel. Negeer de gladjakkers gewoon. Negeer de tuitlippen. Per slot van rekening doen zij hetzelfde. Negeer ze, en observeer dit wereldje vanuit je eigen mini-bubbel. Kijk en eet je yoghurt met fruit, drink je café au lait en geniet, geniet.

Op het pleintje staat een oud schoolbord, heel alleen, ik weet niet waar ie bij hoort, maar ongevulde boterkoeken, zegt hij. Ongevulde boterkoeken, van €6,00 voor €4,95.

Ik heb wel zin in een ongevulde boterkoek. Eentje, en dan fiets ik naar kantoor.

De modezaak aan de overkant, links van de horloger, heet ‘Ensuite’.

‘Marie!’ hoor ik in de verte. Het klinkt wanhopig. Marie is kwijt.

Misschien ben ik Marie. Ja, Marie ben ik, ontsnapt uit de werkelijkheid.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten