Er scheelt iets. Ik ben alweer een dag of vijf, zes, terug van vakantie, maar heb nog geen enkele behoefte gevoeld om dit te melden op Facebook of Twitter.
Misschien ligt het aan weer hier in Nederland (gewoon aso). Maar misschien ligt het aan mij – en ben ik aso.
Ik heb geen zin in andermans gewauwel, geen zin om al die verwaarloosde berichtjes te doorploegen.
Laat ze dan liggen en move on, denkt u wellicht. Dat kan niet. Ongelezen status updates zijn als gemiste vakantiekranten: die ik moet en zal inhalen. Wie weet wat ik anders mis.
Ja, ik weet het nu wel zeker: ik word een beetje aso. Dat zie je wel vaker bij pasgeboren ouders. Maar bij mij wil ik het niet zien, dus: actie! Ik moet iets online zetten, en wel nu.
‘Ben alweer een paar dagen terug van vakantie,’ tik ik, ‘maar totaal geen behoefte aan of zelfs zin in social media... Wat te doen?’
We zijn nu 3 uur later; op Twitter houden mijn followers (ik blijk er 199 te hebben, onder wie @russianbrides1 en @schoonmaakslim) wijselijk hun mond. Doen ze wel vaker; ik verwen hen niet genoeg.
Op Facebook ben ik gelukkig minder aso; daar heeft een vriendinnetje al een antwoord geformuleerd. ‘Computer uitzetten en lekker met een boek in bed kruipen,’ schrijft ze.
Dat wil ik net gaan doen, maar op de valreep krijg ik een notification: een vriend heeft gereageerd. Hij suggereert dat ik ook met hém in bed kan kruipen.
Ik glimlach, en voor ik het weet, heb ik op het vrolijke duimpje geklikt.
Nu ik toch zo sociaal bezig ben, kan ik ook even door die oude berichten scrollen. Ik ben er nu toch, en trouwens, hoeveel tijd kost dat nou?
Een vriend blijkt jarig geweest te zijn. (Ik feliciteer hem alsnog; vindt hij leuk.) Ik tref een foto aan waar ik zelf op sta. (Enthousiast tag ik mezelf, waardoor de foto op mijn eigen profiel verschijnt; vinden twee vrienden leuk.) Een kwartier later – of nee, twee kwartier – heb ik een afspraak geregeld voor volgende vrijdag, een fijn liedje beluisterd en twee onwijs handige websites ontdekt.
Hé! Ik ben terug.
Misschien ligt het aan weer hier in Nederland (gewoon aso). Maar misschien ligt het aan mij – en ben ik aso.
Ik heb geen zin in andermans gewauwel, geen zin om al die verwaarloosde berichtjes te doorploegen.
Laat ze dan liggen en move on, denkt u wellicht. Dat kan niet. Ongelezen status updates zijn als gemiste vakantiekranten: die ik moet en zal inhalen. Wie weet wat ik anders mis.
Ja, ik weet het nu wel zeker: ik word een beetje aso. Dat zie je wel vaker bij pasgeboren ouders. Maar bij mij wil ik het niet zien, dus: actie! Ik moet iets online zetten, en wel nu.
‘Ben alweer een paar dagen terug van vakantie,’ tik ik, ‘maar totaal geen behoefte aan of zelfs zin in social media... Wat te doen?’
We zijn nu 3 uur later; op Twitter houden mijn followers (ik blijk er 199 te hebben, onder wie @russianbrides1 en @schoonmaakslim) wijselijk hun mond. Doen ze wel vaker; ik verwen hen niet genoeg.
Op Facebook ben ik gelukkig minder aso; daar heeft een vriendinnetje al een antwoord geformuleerd. ‘Computer uitzetten en lekker met een boek in bed kruipen,’ schrijft ze.
Dat wil ik net gaan doen, maar op de valreep krijg ik een notification: een vriend heeft gereageerd. Hij suggereert dat ik ook met hém in bed kan kruipen.
Ik glimlach, en voor ik het weet, heb ik op het vrolijke duimpje geklikt.
Nu ik toch zo sociaal bezig ben, kan ik ook even door die oude berichten scrollen. Ik ben er nu toch, en trouwens, hoeveel tijd kost dat nou?
Een vriend blijkt jarig geweest te zijn. (Ik feliciteer hem alsnog; vindt hij leuk.) Ik tref een foto aan waar ik zelf op sta. (Enthousiast tag ik mezelf, waardoor de foto op mijn eigen profiel verschijnt; vinden twee vrienden leuk.) Een kwartier later – of nee, twee kwartier – heb ik een afspraak geregeld voor volgende vrijdag, een fijn liedje beluisterd en twee onwijs handige websites ontdekt.
Hé! Ik ben terug.
Ik denk dat je naweeën van die heerlijke vakantie nog niet verteerd hebt. Je kan je er moeilijk van los maken. Maar plots heb je de goede knop gevonden en ben je realistisch geworden en ben je verzoend met het dagelijks leven. C'est la vie!
BeantwoordenVerwijderenWelkom terug! XM
BeantwoordenVerwijderenHee, ik sta in je blog, vind ik leuk :)
BeantwoordenVerwijderen