zondag 26 juni 2011

Plakkie troost

Sarah gaat een maand weg en ze bakte mij een cake. Ik weet niet zo goed wat het verband tussen die twee zinsdelen is, vandaar dat flauwe ‘en’. Mijn vermoeden: de oppas van mijn dochter bakte die cake omdát ze weggaat. “Voordat ik vertrek,” zei ze na haar laatste oppasbeurt, “kom ik nog even een zelfgemaakte cake brengen.”

Mijn oppas is zo out-of-this-world liéf. Dat ze weggaat, bedroeft mij zeer. Een hele maand verdwijnt ze uit het leven van mijn kindje. Een maand! Eén zesde van Liselotte’s leven!

woensdag 22 juni 2011

The times they are a-social

Er scheelt iets. Ik ben alweer een dag of vijf, zes, terug van vakantie, maar heb nog geen enkele behoefte gevoeld om dit te melden op Facebook of Twitter.

Misschien ligt het aan weer hier in Nederland (gewoon aso). Maar misschien ligt het aan mij – en ben ik aso.

Ik heb geen zin in andermans gewauwel, geen zin om al die verwaarloosde berichtjes te doorploegen.